 |
 ÝÇÝNDEKÝLER
1- YEREL SEÇÝMLER VE AKP’NÝN KAOS TAKTÝÐÝ
2- AKP’NÝN YEÞÝL SERMAYEYÝ BÜYÜTME POLÝTÝKASI VE “TALANCI KAPÝTALÝZM”
3- “DEMOKRATÝK MODERNÝTE” VE “DEMOKRATÝK ULUS” DEVRÝMLERÝ
4- KÜRESELLEÞME VE ULUSLARARASI SÝSTEMÝN DÖNÜÞÜMÜ
YEREL SEÇÝMLER VE AKP’NÝN KAOS TAKTÝÐÝ
31 Mart Yerel Seçimleri iyi analiz edildiði taktirde, bir çok sorunun cevabýný da içerisinde barýndýrdýðý görülecektir. Bu sorulardan ilki, “AKP’nin seçim ile iktidarý býrakýp, býrakmayacaðý” sorusuydu, ki 31 Mart Yerel Seçimleri AKP’nin seçim yolu ile iktidarý býrakmayacaðý ve iktidarda kalmak için gerekirse ülkeyi bilinçli bir þekilde kaosa ve iç savaþa götürebileceði gerçeðini ortaya çýkardý. Ama iktidarda kalmak için Erdoðan ve AKP’nin manevra alaný sanýldýðýndan da geniþtir.
Tekrarlanan 24 Haziran Ýstanbul Belediye Baþkanlýðý seçimi, 7 Haziran 2015 Genel Seçimleri’nde sonra AKP’nin kaos ortamý yaratarak tekrar seçime gitmesi olayýna benzemektedir. AKP 2015’te “iki seçim arasýnda” önce Barýþ Süreci’ni sonlandýran provakasyonlara baþvurmuþ ve PKK ile savaþa tutuþmuþ, sonra içeride Suruç ve Ankara Gar Katliamý gibi olaylarýn yaþanmasýna neden olmuþ ve muhalefeti baský altýna alarak tek baþýna hükümetin devamý için gerekli olan oy oranýný almýþtý.
Ama AKP o günden bugüne yeni rejimin inþaasýnda önemli bir mesafe de katetmiþtir. Bütün devlet kurumlarýnýn içeriðini, özellikle de “15 Temmuz Darbesi”nden sonra, FETÖ ile mücadele görünümü altýnda kendi kadrolarýyla doldurmaya baþlamýþ ve seçimlerde hükümetten düþse dahi Yürütme’nin etrafýný kendine baðlý devlet kurumlarý (Yargý,Ordu, Polis, bürokrasi vs.) ile çevirerek hükümete gelecek bir muhalefet partisinin ya da koalisyonun ülkeyi yönetmesinin de önüne geçmiþtir. Daha önce Kemalist Rejim’de gördüðümüz faþist düzenin daha da koyulaþmýþ hali “AKP Rejimi”nde görülmektedir.Böyle bir rejim sürekli olarak “darbe mekaniði”ne sarýlmakta ve psikolojik savaþ yöntemleri ile iktidarýnýn devamýný saðlamaya çalýþmaktadýr.
AKP’nin 31 Mart Yerel Seçimleri’nde Ýstanbul’u kaybetmesinin ardýnda devreye soktuðu “Kaos Taktiði”nin ilk adýmý, Kemal Kýlýçdaroðlu’nun “halkýn doðal öfkesi” görünümü geçirilmiþ bir algý yaratýlarak ama tamamen devlet organizasyonu olan linç edilmesi biçiminde öldürülmesi giriþimiydi.Kemal Kýlýçdaroðlu’nun öldürülmesi sonrasýnda patlak verecek olaylarý sertçe bastýrarak ve kendisine “CHP merkezli” bir ayaklanma gerçekleþtirildiði imajý vererek muhalefeti bastýrma, zayýflatma ve kaybedilen bazý belediye baþkanlýklarýný geri alma taktiði söz konusuydu. Ayný anda PKK’nin de üzerine giderek HDP tabanýný da tahrik etme taktiði ile CHP ve HDP ayný politik kulvara sýkýþtýrýlmýþ olacaktý ve ülkenin geri kalanýndan tecrit edilecekti.
Bugün mevcut yasal zemin üzerinde AKP’yi gerçek anlamda zorlayan tek güç CHP’dir. CHP’nin politik taktiklerinin AKP üzerindeki en büyük etkisi, seçim sistemi üzerinden AKP’nin meþruluðuna vurulan darbedir. Meþruluk zýrhýnýn bu delinmesi, AKP’yi hem içte hem de dýþta zora sokmaktadýr. Kemal Kýlýçdaroðlu’nun öldürülmesi üzerinden CHP’nin zayýflatýlmasý taktiði ile AKP, CHP’nin bir “köprü” gibi davranarak soldan HDP ile saðdan da ÝYÝ Parti ve Saadet Partisi ile bir bütün olarak “blok oluþturma” olanaðýný yoketmek istemektedir. Kemal Kýlýçdaroðlu’nun öldürülmesi ile ortaya çýkacak olan CHP’de genel baþkanlýk yarýþýnýn partiyi bir kaosa sürükleyeceði ve bu kaosun ise muhalefeti zayýflatacaðý tahmin edilmektedir.
AKP’nin Kaos Taktiði, biraz þans eseri ama biraz da CHP’nin ve diðer partilerin politik uyanýklýðý sayesinde boþa çýkarýlmýþ durumdadýr. Ama AKP’nin bu politikadan vazgeçmeyeceði ya da geçemeyeceði, farklý alan ve olaylar üzerinden hedefine varmak için herþeyi yapacaðý artýk açýktýr. Bundan sonra AKP politikalarýnda daha da sertleþme ve otoriterleþme kaçýnýlmazdýr.
Yerel Seçimlerde muhalefetin baþarýsý ama özellikle de Ýstanbul’u almasý ve Erdoðan ile AKP’nin ise “emir-komuta yargýsý” ile YSK üzerinden Ekrem Ýmamoðlu’nun seçilmesini iptal etmesi, Erdoðan ve AKP’nin Gezi Direniþi’nde almýþ olduðu politik darbe ile ayný düzeydedir. Gezi’yi bastýrmasýna benzer bir þekilde Ýstanbul belediye baþkanlýðý seçimlerini bastýrmasý ve bu temelde toplum önünde teþhir olarak kendi toplumsal meþruiyetinin temelini daraltmasý,onu daha fazla otoriter olmaya doðru itmektedir. Erdoðan’ýn Gezi Direniþi’ne politik karþýlýðý, açýktan yeni bir rejim inþasýna geçmek ve otoriterliði toplumun geneline yaymak olmuþtu. Seçimlerde yenilen politik darbeye de ayný þekilde karþýlýk vereceði ve yeni rejim inþasýný daha da ileri götürmeye çalýþacaðý ve zorlanýldýðý yerde de dolaylý ve dolaysýz þiddeti devreye sokacaðý artýk açýktýr.
Ýktidar ile muhalefet arasýndaki iliþkilerde, iktidarýn elinde gayr-ý meþru olarak varolan ya da kullandýðý bir “þiddet fazlasý” bulunmaktadýr. Bu fazlalýk AKP’ye bir üstünlük hissi vermektedir ve yasal siyasette ortaya çýkan “aksaklýklarý” düzeltmek için bir olanak sunmaktadýr. Muhalefet bu araçtan mahrum kaldýðý müddetçe, seçim sistemiyle elde ettiði hiçbir kazanýmý koruma olanaðýna ve þansýna sahip olmayacaktýr. 24 Haziran Ýstanbul belediye baþkanlýðý seçimlerinin, 1 Kasým 2015 seçimleri gibi olmasý riski yüksektir.
Olaylarýn geliþimi ve yeni çað, devrimci harekete yeni bir politik perspektif ve mücadele metodlarý dayatmaktadýr. En büyük politik sorun, “demokratik” ve “devrimci” alanlarýn nasýl birbirlerine baðlanacaðý ve içiçe geçirileceði sorunudur. Devrimci ve demokratik alan birbirlerini destekleyecek bir þekilde koordine edilmeden ve bu iki alanýn ilerici güçleri yeni bir toplumsal sözleþme temelinde bir konsensüs oluþturmadan, Erdoðan ve AKP’den kurtulunsa dahi yenilerinin önüne geçilemeyecektir.
DEVRÝMCÝ BÜLTEN
|
 |
![]](themes/crookedred/images/whiter.gif)
